Historiae
   Lib. Cap.
 1   1, 37|          nominibus severitatem pro saevitia, parsimoniam pro avaritia,
 2   1, 41|       pleraque vulnera feritate et saevitia trunco iam corpori adiecta. ~
 3   1, 46|            quisque miles labore ac saevitia fatigari donec vacationem
 4   1, 69|       misericordiam quam immodicum saevitia fuerat: effusis lacrimis
 5   1, 79|          paludibus abderentur. ibi saevitia hiemis aut vulnerum absumpti.
 6   1, 87|      caesorum ad pontem Mulvium et saevitia Galbae in custodia habitos
 7   2, 20|           velut relicta post Alpis saevitia ac licentia, modesto agmine
 8   2, 31|         sibi inhonestus, Otho luxu saevitia audacia rei publicae exitiosior
 9   2, 73|     exercitusque, ut nullo aemulo, saevitia libidine raptu in externos
10   2, 77|          Vitellii torpore inscitia saevitia. sed meliorem in bello causam
11   3, 45|         adultero libido reginae et saevitia. igitur Venutius accitis
12   4, 1 |            populi discrimine. quae saevitia recentibus odiis sanguine
13   4, 38|            ingenio; sed quia naves saevitia hiemis prohibebantur, vulgus
14   4, 42|        dignitatem aut salutem illa saevitia redemisti. sane toleremus
15   4, 63|           permitterent dubitavere. saevitia ingenii et cupidine praedae


De vita Iulii Agricolae
   Cap.
16 3      |     casibus, promptissimus quisque saevitia principis interciderunt,


Annales
   Lib. Cap.
17   1, 44|          ipsius iussu penes eosdem saevitia facti et invidia erat. secuti
18   2, 11| Chariovalda diu sustentata hostium saevitia, hortatus suos ut ingruentis
19   3, 40|    tributorum, gravitate faenoris, saevitia ac superbia praesidentium,
20   4, 35|        externi reges aut qui eadem saevitia usi sunt nisi dedecus sibi
21   6, 6 |            corpora verberibus, ita saevitia, libidine, malis consultis
22   6, 19|    commercium vi metus, quantumque saevitia glisceret, miseratio arcebatur. ~
23   6, 25|         reor, et postquam nihil de saevitia remittebatur, voluntate
24   6, 51|       incolumi matre; intestabilis saevitia sed obtectis libidinibus
25  12, 10|          bellis infaustus ignaviam saevitia tegat. veterem sibi ac publice
26  14, 48|   constitutas, quibus sine iudicum saevitia et temporum infamia supplicia
27  14, 64|      enecatur. additurque atrocior saevitia, quod caput amputatum latumque
28  16, 29|           perinde innocens Tiberii saevitia concidisset. enimvero Montanum
29  16, 32|           et quantum misericordiae saevitia accusationis permoverat,