Historiae
   Lib. Cap.
 1   1, 37|        auditisne ut poena mea et supplicium vestrum simul postulentur?
 2   1, 45|          res amicum fidumque, ad supplicium expostulabant, industriae
 3   1, 73|       idem tempus expostulata ad supplicium Calvia Crispinilla variis
 4   1, 82| obsequium auctores seditionis ad supplicium ultro postulabat. ~
 5   2, 29|       ille utili moderatione non supplicium cuiusquam poposcit, ac ne
 6   2, 72|       nomine Geta, sumptum de eo supplicium in servilem modum. ~
 7   2, 94|          Vitellio postulantur ad supplicium Asiaticus et Flavus et Rufinus
 8   3, 11|        Aponium quam Flavianum ad supplicium deposcerent. quippe Moesicae
 9   3, 74|         orto sordida pars plebis supplicium Sabini exposcit, minas adulationesque
10   3, 75|           sed Vitellius consulis supplicium poscenti populo restitit,
11   4, 13|      discrimen adiit, flagitante supplicium eius exercitu: inde causae
12   4, 25|          ac vociferantem duci ad supplicium iussit: et dum mali pavent,
13   4, 32|       exercitus voces, quibus ad supplicium petitus iure gentium poenas
14   4, 50|  consternatio vulgi, centurionis supplicium veraque et falsa more famae
15   4, 85|          damnatusque inter ipsum supplicium exprobranti cuidam patriam


Annales
   Lib. Cap.
16   1, 48|     venire se valida manu ac, ni supplicium in malos praesumant, usurum
17   3, 49|   designati indictum reo ultimum supplicium. ~
18   6, 3 |   concepta pridem odia et summum supplicium decernebatur ni professus
19   6, 6 |      flagitia sua ipsi quoque in supplicium verterant. neque frustra
20   6, 38|   functus lege eadem extremum ad supplicium damnatus. ~
21  11, 35|      Trogum ex consciis tradi ad supplicium iubet. Decrius quoque Calpurnianus
22  12, 37|          gloria inclaruisset; et supplicium mei oblivio sequeretur:
23  13, 15|         minitari tribuno, iubere supplicium veneficae, quod, dum rumorem
24  13, 22|   Iturius relegantur; de Atimeto supplicium sumptum, validiore apud
25  14, 33|        cruces, tamquam reddituri supplicium, at praerepta interim ultione,
26  14, 42|     eodem tecto mansitaverat, ad supplicium agi oporteret, concursu
27  14, 43|  concusso senatus consulto, quod supplicium toti familiae minitabatur.
28  14, 45|      praevaluit tamen pars, quae supplicium decernebat. sed obtemperari