Historiae
   Lib. Cap.
 1   1, 56|      dubios, non cohortari bonos ausus, sed segnis pavidus et socordia
 2   1, 72|   facinus Nerone, quaedam ignaro ausus, ac postremo eiusdem desertor
 3   1, 82|          tum Otho ingredi castra ausus. atque illum tribuni centurionesque
 4   2, 61|       Romana simulatione numinum ausus est. iamque adsertor Galliarum
 5   2, 71|     principi ut adversus Neronem ausus et Verginii extimulator,
 6   3, 40|          dum media sequitur, nec ausus est satis nec providit. ~
 7   3, 80|          lictor, dimovere turbam ausus: et ni dato a duce praesidio
 8   4, 11|        filius Gai Pisonis, nihil ausus: sed nomen insigne et decora
 9   4, 15|        pater eius multa hostilia ausus Gaianarum expeditionum ludibrium
10   4, 34|    quibus unus, egregium facinus ausus, clara voce gesta patefecit,
11   4, 42|         nondum senatoria aetate, ausus pro fratre Aquilio Regulo
12   4, 56|          manu nihil apud Batavos ausus quosdam Nerviorum Baetasiorumque
13   4, 66|         invasere; simul Civilis, ausus an ex composito, intulit
14   5, 19|        auxilia venere. Non tamen ausus oppidum Batavorum armis
15   5, 23|  dirimuntur. Civilis nihil ultra ausus trans Rhenum concessit:


De vita Iulii Agricolae
   Cap.
16 16     | compositis prioribus nihil ultra ausus Trebellio Maximo provinciam


Annales
   Lib. Cap.
17   2, 40|       Tiberius poenam eius palam ausus, in secreta Palatii parte
18   2, 62|      dubiis rebus eius ultionetn ausus. is valida manu finis Marcomanorum
19   3, 24|   deprecari senatum ac principem ausus est M. Silani fratris potentia,
20   4, 21|         domoque principis excire ausus erat. quae in praesens Tiberius
21   4, 23|       anni P. Dolabella retinere ausus erat iussa principis magis
22   5, 3 |          ne id quidem confingere ausus, adrogantiam oris et contumacem
23   6, 8 |  amicitiam ceteri falso exuerant ausus est eques Romanus M. Terentius,
24  11, 9 |       Armenii, fuso qui proelium ausus erat Demonacte praefecto.
25  14, 45|          ut nemo unus contra ire ausus est, ita dissonae voces
26  15, 33|         non tamen Romae incipere ausus Neapolim quasi Graecam urbem


Dialogus de oratoribus
   Cap.
27 26     |       solum Aper noster nominare ausus est, si iis comparetur,
28 26     |       neminem sequentium laudare ausus est nisi in publicum et