Historiae
Lib. Cap.
1 2, 49| castris celebratum id genus mortis. Othoni sepulchrum extructum
2 3, 54| alius iam tibi aut vitae aut mortis meae usus, dabo cui credas.»
3 4, 85| captam accipere se solacium mortis respondit. sed Mucianus
4 5, 13| maior vitae metus quam mortis. Hanc adversus urbem gentemque
De vita Iulii Agricolae
Cap.
5 44 | ominabatur, ita festinatae mortis grande solacium tulit evasisse
6 45 | sed etiam opportunitate mortis. Ut perhibent qui interfuere
Annales
Lib. Cap.
7 1, 39| tradere vexillum intento mortis metu subigunt. mox vagi
8 1, 53| percussoribus obtulit; constantia mortis haud in dignus Sempronio
9 1, 70| quippe illic etiam honestae mortis usus, his inglorium exitium.
10 2, 73| qui formam, aetatem, genus mortis ob propinquitatem etiam
11 3, 14| rumore custos saluti an mortis exactor sequeretur. ~
12 6, 29| uxore, quae incitamentum mortis et particeps fuit. ~
13 6, 30| non aliter quam indicium mortis accepturum. firmarent velut
14 6, 40| contulit in alios; quod signum mortis intellexere et executi sunt.
15 11, 3 | misericordiae videbantur, liberum mortis arbitrium ei permisit; et
16 13, 30| ad constantiam sumendae mortis, ob libidines muliebriter
17 14, 59| constantiam opperiendae mortis pro incerta et trepida vita
18 15, 60| liberos, non illud breve mortis arbitrium permitteret. raptus
19 15, 63| delenimenta monstraveram tibi, tu mortis decus mavis: non invidebo
20 15, 64| famam sociatae cum marito mortis petivisse, deinde oblata
21 15, 64| durante tractu et lentitudine mortis, Statium Annaeum, diu sibi
22 15, 70| vulneratum militem per eius modi mortis imaginem obisse tradiderat,
23 16, 16| et obitas pro re publica mortis tanta casuum similitudine
24 16, 17| Sardiniam exactus accepto iussae mortis nuntio semet interfecit.
25 16, 17| Mela, quae tum promptissima mortis via, exolvit venas, scriptis
26 16, 33| Soranoque et Serviliae datur mortis arbitrium; Helvidius et
|