Historiae
   Lib. Cap.
 1   1, 45|          vinciri iussum et maiores poenas daturum adfirmans praesenti
 2   2, 54|           post dies iussu Vitellii poenas luit: senatorum periculum
 3   4, 21|       ageret, sed meritas sceleris poenas expectaret. quae ubi relata
 4   4, 32|    supplicium petitus iure gentium poenas reposco. vos autem Treviri


Annales
   Lib. Cap.
 5   1, 10|     inlectum, subdolae adfinitatis poenas morte exsolvisse. pacem
 6   1, 26|            an praemia sub dominis, poenas sine arbitro esse? ~
 7   1, 44|        Caetronium, qui iudicium et poenas de singulis in hunc modum
 8   2, 10|          Caesaris et victis gravis poenas, in deditionem venienti
 9   3, 16|          precor ne meae pravitatis poenas innoxius luat. per quinque
10   3, 51|           tam praecipitis verborum poenas, laudaret Lepidum neque
11   3, 54|         set si quis legem sanciat, poenas indicat, idem illi civitatem
12   4, 29|          et saxum aut parricidarum poenas minitantium, cessit urbe.
13   4, 71|            has atque alias sontium poenas in tempore trademus. tum
14   6, 6 |     tormenta pectoris suasque ipse poenas fateretur. ~
15   6, 7 |        omissa multorum pericula et poenas, dum copia fatiscunt aut
16   6, 24|         caedibus complevisset, ita poenas nomini generique maiorum
17   6, 25|           quo biennio ante Seianus poenas luisset, memoriaeque id
18  11, 35|            clamor nomina reorum et poenas flagitantium; admotusque
19  12, 19|          sed ne triumpharetur neve poenas capite expenderet. ~
20  12, 54| proruperant, dubitatum quin capite poenas luerent: Cumanus et Felix
21  13, 21|         obiecta dissolveretque vel poenas lueret. Burrus iis mandatis
22  13, 35|          reliquerat, statim capite poenas luebat. idque usu salubre
23  14, 48|            pridem abolita, et esse poenas legibus constitutas, quibus
24  15, 51|          sed provisum, quonam modo poenas eversae rei publicae daret:
25  16, 29| miserarentur, innoxiae adfinitatis poenas daturum. quid Agrippino