De origine et situ Germanorum
Cap.
1 21 | effusius indulget. Quemcumque mortalium arcere tecto nefas habetur;
2 40 | sacerdos satiatam conversatione mortalium deam templo reddat. Mox
Historiae
Lib. Cap.
3 1, 6 | Cornelius Laco, alter deterrimus mortalium, alter ignavissimus, odio
4 1, 50| crederetur. tum duos omnium mortalium impudicitia ignavia luxuria
5 2, 72| interrogatusque quisnam mortalium esset. postquam nulla dictis
Annales
Lib. Cap.
6 1, 72| senatu permisit, cuncta mortalium incerta, quantoque plus
7 1, 79| erupturum; optume rebus mortalium consuluisse naturam, quae
8 3, 12| sin facinus in cuiuscumque mortalium nece vindicandum detegitur,
9 3, 18| tanto magis ludibria rerum mortalium cunctis in negotiis obversantur.
10 3, 26| 26-~ ~Vetustissimi mortalium, nulla adhuc mala libidine,
11 4, 38| interpretabantur. optumos quippe mortalium altissima cupere: sic Herculem
12 4, 62| effunditur immensamque vim mortalium, spectaculo intentos aut
13 4, 68| sunt molles in calamitate mortalium animi, effudit lacrimas,
14 6, 22| iudicium est fatone res mortalium et necessitate immutabili
15 6, 22| utantur. ceterum plurimis mortalium non eximitur quin primo
16 11, 27| fabulosum visum iri tantum ullis mortalium securitatis fuisse in civitate
17 13, 19| 19-~ ~Nihil rerum mortalium tam instabile ac fluxum
18 13, 38| pacis veniretur. cuicumque mortalium, nedum veteri et provido
19 13, 50| pulcherrimum donum generi mortalium daret. sed impetum eius,
20 13, 54| Romana praecellerent, nullos mortalium armis aut fide ante Germanos
21 13, 55| deis, ita terras generi mortalium datas; quaeque vacuae, eas
22 13, 57| propinquare caelo precesque mortalium a deis nusquam propius audiri.
23 14, 27| mutuis, quasi ex alio genere mortalium repente in unum collecti,
24 15, 2 | fama, quae neque summis mortalium spernenda est et a dis aestimatur.»
25 16, 13| vicina urbi; in qua omne mortalium genus vis pestilentiae depopulabatur,
|