De origine et situ Germanorum
Cap.
1 2 | Vandilios adfirmant, eaque vera et antiqua nomina. Ceterum
2 45 | adicit. Illuc usque (et fama vera) tantum natura. Ergo iam
Historiae
Lib. Cap.
3 1, 85| vulgaribus conviciis, quidam vera probra iacere, in clamore
4 2, 54| credentibus Othonianis militibus vera esse quae adferebantur.
5 2, 70| facta extollentes, falsa vera aut maiora vero miscebant.
6 3, 54| Vitellium remeavit abnuentique vera esse quae adferret, atque
7 3, 56| dissentientibus et, si consulerentur, vera dicturis. arcuere eos intimi
8 4, 78| 78-~ ~Vera erant, et a tribunis praefectisque
9 5, 13| interpretati ne adversis quidem ad vera mutabantur. Multitudinem
De vita Iulii Agricolae
Cap.
10 44 | aevum peregit. Quippe et vera bona, quae in virtutibus
Annales
Lib. Cap.
11 1, 6 | iuxta periculoso ficta seu vera promeret, monuit Liviam
12 1, 44| Supplices ad haec et vera exprobrari fatentes orabant
13 1, 74| obiectaretque reo. nam quia vera erant, etiam dicta credebantur.
14 2, 57| offensionibus callidi intendere vera, adgerere falsa ipsumque
15 2, 82| Augustae cum Plancina sermones. vera prorsus de Druso seniores
16 3, 8 | auget. Drusus Pisoni, si vera forent quae iacerentur,
17 3, 19| pro compertis habent, alii vera in contrarium vertunt, et
18 5, 10| quoque curabat. igitur quo vera seu falsa antiret Toronaeum
19 6, 12| quantum humana ope potuissent vera discernere. igitur tunc
20 11, 21| neque falsa prompserim et vera exequi pudet. postquam adolevit,
21 15, 51| haud falsa esse etiam quae vera non probabantur. ~
22 16, 2 | missis per quos nosceret an vera adferrentur, auget ultro
Dialogus de oratoribus
Cap.
23 10 | forum et ad causas et ad vera proelia voco, cum praesertim
24 34 | advocati aspernentur. Igitur vera statim et incorrupta eloquentia
|