Historiae
Lib. Cap.
1 1, 28| animorum fuit ut pessimum facinus auderent pauci, plures vellent,
2 1, 44| ut pulchrum et memorabile facinus iactabant. plures quam centum
3 1, 72| exercuit, corrupto ad omne facinus Nerone, quaedam ignaro ausus,
4 2, 85| Moesiae rector pessimum facinus audet, misso centurione
5 3, 23| ni duo milites praeclarum facinus ausi, arreptis e strage
6 3, 25| aversarentur: publicum id facinus; et unum militem quotam
7 3, 72| 72-~ ~Id facinus post conditam urbem luctuosissimum
8 4, 25| recitavit instituitque pessimum facinus, ut epistulae aquiliferis
9 4, 34| ex quibus unus, egregium facinus ausus, clara voce gesta
10 4, 59| nec illi, quamquam ad omne facinus durato, verba ultra suppeditavere
De vita Iulii Agricolae
Cap.
11 28 | transmissa magnum ac memorabile facinus ausa est. Occiso centurione
Annales
Lib. Cap.
12 1, 6 | 6-~ ~Primum facinus novi principatus fuit Postumi
13 1, 8 | pessimum, aliis pulcherrimum facinus videretur: nunc senem principem,
14 1, 45| coeptaverant: atrocisslmum quodque facinus horum manibus patratum;
15 3, 12| principis ulciscar: sin facinus in cuiuscumque mortalium
16 4, 45| 45-~ ~Isdem consulibus facinus atrox in citeriore Hispania
17 11, 34| prolocutum Vitellium quam ïo facinus! o scelus!» instabat quidem
18 12, 66| repentino et praecipiti facinus proderetur; si lentum et
19 13, 17| portendi crediderit adversus facinus, cui plerique etiam hominum
20 13, 44| sed libertus suum illud facinus profiteri, se patroni iniurias
21 14, 8 | refotam nuntiaret, sin facinus patraturus, nihil se de
22 14, 10| discrimen improvisum et matris facinus evasisset. amici dehinc
23 15, 67| inermibus et effeminatis tantum facinus consociaturum; dein, postquam
24 15, 74| aedes apud circum, in quo facinus parabatur, qui occulta coniurationis [
|