Historiae
   Lib. Cap.
 1   1, 15|         pessimum veri adfectus venenum, sua cuique utilitas. etiam [


Annales
   Lib. Cap.
 2   1, 10|       hostis illos, seu Pansam venenum vulneri adfusum, sui milites
 3   2, 88|  promittebat si patrandae neci venenum mitteretur, responsumque
 4   2, 88|      priscis imperatoribus qui venenum in Pyrrum regem vetuerant
 5   4, 8 |       maturandum ratus deligit venenum quo paulatim inrepente fortuitus
 6   4, 12|        successio. neque spargi venenum in tres poterat, egregia
 7   4, 21|        adiecitque in domo eius venenum esse eumque gladio accinctum
 8   4, 54|  amicitiae monerent paratum ei venenum, vitandas soceri epulas.
 9   6, 40|     ipsa curia depromptum sinu venenum hausit prolapsusque ac moribundus
10  12, 47| iurandi memor, non ferrum, non venenum in sororem et patruum expromit,
11  12, 52|    fuit: morte fortuita an per venenum extinctus esset, ut quisque
12  12, 67|     infusum delectabili boleto venenum, nec vim medicaminis statim
13  13, 1 |    impositi. ab his proconsuli venenum inter epulas datum est,
14  13, 15|      occulta molitur pararique venenum iubet, ministro Pollione
15  13, 15|     olim provisum erat. primum venenum ab ipsis educatoribus accepit,
16  13, 16|     frigida in aqua adfunditur venenum, quod ita cunctos eius artus
17  14, 3 |      alia vi. placuitque primo venenum. sed inter epulas principis
18  14, 63|  luctuosum haberet, erepto per venenum patre et statim fratre;
19  15, 45|     egressus. tradidere quidam venenum ei per libertum ipsius,
20  15, 60|      ferro grassaretur, quando venenum non processerat. solus quippe
21  15, 64| probatum, orat provisum pridem venenum, quo damnati publico Atheniensium
22  16, 6 |        adflicta est neque enim venenum crediderim, quamvis quidam