Historiae
   Lib. Cap.
 1   1, 8 |             non remitti atque etiam reum esse tamquam suum crimen
 2   3, 75|          Capitolium incendisset, se reum Atticus obtulerat eaque
 3   4, 40|           professo, quod manifestum reum ambitiosius quam honestius
 4   4, 42|            Messala non causam neque reum tueri, sed periculis fratris


Annales
   Lib. Cap.
 5   1, 39|            mos vulgo quamvis falsis reum subdere, Munatium Plancum
 6   1, 58|          tum exercitui praesidebat, reum feci. dilatus segnitia ducis,
 7   1, 74|   paenitentia patiens tulit absolvi reum criminibus maiestatis: de
 8   2, 24|           oras, cum se tanti exitii reum clamitaret, vix cohibuere
 9   2, 28|        famae malae. statim corripit reum, adit consules, cognitionem
10   2, 30|   certabantque cui ius perorandi in reum daretur, donec Vibius, quia
11   3, 12|        semperque deflebo: sed neque reum prohibeo quo minus cuncta
12   3, 44|       Sacrovirum maiestatis crimine reum in senatu fore? extitisse
13   3, 67|       captarumque pecuniarum teneri reum: sed multa adgerebantur
14   6, 7 | incusabantur, ut quis praevenire et reum destinare properat, pars
15   6, 23|         ultroque incusare casus qui reum abstulissent antequam coram
16  11, 2 |            monet Vitellium ne elabi reum sineret: ipsa ad perniciem
17  14, 18|          corruptum. idem Cyrenenses reum agebant Acilium Strabonem,
18  15, 55|          paratum ostendit accirique reum iussit. is raptus per milites
19  16, 23|            eques Romanus poposcerat reum ex proconsulatu Asiae, in


Dialogus de oratoribus
   Cap.
20 5      |          accusatur, non alium video reum locupletiorem.» «Securus
21 7      |           in dicendo facultatis aut reum prospere defendere aut apud
22 19     |          qui usque ad Cassium, quem reum faciunt, quem primum adfirmant