Historiae
   Lib. Cap.
 1   2, 22|       die plena propugnatoribus moenia, fulgentes armis virisque
 2   3, 18|       et propinqua Cremonensium moenia quanto plus spei ad effugium
 3   3, 21|      progressi equites sub ipsa moenia vagos e Cremonensibus corripiunt,
 4   3, 30|     laborum facies: ardua urbis moenia, saxeae turres, ferrati
 5   3, 33|     Mefitis templum stetit ante moenia, loco seu numine defensum. ~
 6   3, 76|    remigibusque, qui non egredi moenia neque periculum in aperto
 7   3, 80| legatorum ius ante ipsa patriae moenia civilis rabies usque in
 8   4, 29|   umbone, pilo sequi; multos in moenia egressos pugionibus fodere.
 9   4, 50|    lateque vastatis agris intra moenia trepidabant, donec interventu
10   4, 58|    Italiam invasuros. an, si ad moenia urbis Germani Gallique duxerint,
11   4, 62|       nihil mutato itinere ante moenia Trevirorum considunt. ~
12   4, 83|     Alexandriae recens conditae moenia templaque et religiones
13   5, 11|      castris, uti diximus, ante moenia Hierosolymorum positis instructas
14   5, 11|     donec adsiduis damnis intra moenia pellerentur. Romani ad obpugnandum
15   5, 11|   intuentibus pares. Alia intus moenia regiae circumiecta, conspicuoque


Annales
   Lib. Cap.
16   3, 1 |     portus et proxima maris sed moenia ac tecta, quaque longissime
17   4, 58|        rure aut litore et saepe moenia urbis adsidens extremam
18  12, 16|       fossis munitam, nisi quod moenia non saxo sed cratibus et
19  13, 39|        qua si amnem Araxen, qui moenia adluit, ponte transgrederentur,
20  13, 57|         conditae nuper coloniae moenia. neque exstingui poterant,
21  14, 24|       Tigranocerta missi patere moenia adferunt, intentos populares