Historiae
   Lib. Cap.
 1   1, 13|     amicitia; et rumoribus nihil silentio transmittentium, quia Vinio
 2   1, 27|         clamore et gladiis, pars silentio, animum ex eventu sumpturi. ~
 3   1, 55|          ordinum vocibus, ceteri silentio proximi cuiusque audaciam
 4   2, 29|      quod nemo regeret paventes; silentio, patientia, postremo precibus
 5   3, 67|      intempestivae, miles minaci silentio. ~
 6   4, 9 | sententiam modestissimus quisque silentio, deinde oblivio transmisit:
 7   4, 31|        levi murmure et plerumque silentio transmittebant. ~
 8   4, 72|    adhibere non ausi lacrimis ac silentio veniam poscebant, donec
 9   5, 22|       puppis; utque ad fallendum silentio, ita coepta caede, quo plus


Annales
   Lib. Cap.
10   1, 13|       inplacabilius irascebatur, silentio tramisit. fessusque clamore
11   1, 34|     usquam turbidum aut discors. silentio haec vel murmure modico
12   1, 67|    principia iussosque dicta cum silentio accipere temporis ac necessitatis
13   4, 60|       taceret iuvenis, crimen ex silentio, ex voce. ne nox quidem
14   5, 3 |          magno senatus pavore ac silentio, donec pauci quis nulla
15  11, 2 |        obiectante. ad quod victo silentio prorupit reus et «interroga»
16  13, 22| adficeretur. Plautus ad praesens silentio transmissus est. ~
17  14, 12|   nefastos esset. Thrasea Paetus silentio vel brevi adsensu priores
18  16, 5 |      momentum impari clamore aut silentio segni praeteriret. constitit
19  16, 31|    strata humi longoque fletu et silentio, post altaria et aram complexa «