Historiae
   Lib. Cap.
 1   2, 10|   contra apud alios nihil aeque reo proderat quam nimia potentia


Annales
   Lib. Cap.
 2   1, 74|         accusator obiectaretque reo. nam quia vera erant, etiam
 3   2, 28|          demonstrato crimine et reo per Flaccum Vescularium
 4   2, 30|     accusator arguebat. negante reo adgnoscentis servos per
 5   2, 79|         de veneficiis quaereret reo atque accusatoribus diem
 6   3, 11|       urbem intravit. post quae reo L. Arruntium, P. Vinicium,
 7   3, 11|         Germanici, quae fiducia reo; satin cohiberet ac premeret
 8   3, 13|      quod neque convictum noxae reo si recentia purgaret, neque
 9   3, 38|        aqua et igni interdictum reo, adpositumque ut teneretur
10   3, 49|     consulis designati indictum reo ultimum supplicium. ~
11   4, 19|         gratifcabatur. precante reo brevem moram, dum accusator
12   4, 19|        coguntur patres, silente reo, vel si defensionem coeptaret,
13   4, 34|       clientes. id perniciabile reo et Caesar truci vultu defensionem
14  14, 48|     consul designatus adimendam reo praeturam necandumque more
15  15, 20|   publicum vertens, postquam de reo censuerat provincia Creta
16  16, 10| accusationis. quod ubi cognitum reo seque et libertum pari sorte
17  16, 26|      incertum quid viso Thrasea reo decreturi patres fuerint.
18  16, 26|         eius Thrasea ne vana et reo non profutura, intercessori


Dialogus de oratoribus
   Cap.
19 5      |         firmius munimentum quam reo et periclitanti eloquentia,