De origine et situ Germanorum
   Cap.
 1 13     |        sumere non ante cuiquam moris, quam civitas suffecturum
 2 21     |     quid poposcerit, concedere moris; et poscendi in vicem eadem


Historiae
   Lib. Cap.
 3   1, 14|      utrimque, vultu habituque moris antiqui et aestimatione
 4   1, 15|    curiata apud pontifices, ut moris est, adoptarem, et mihi
 5   2, 64|  Vitelliorum Sextilia, antiqui moris: dixisse quin etiam ad primas


De vita Iulii Agricolae
   Cap.
 6 33     | orationem alacres, ut barbaris moris, fremitu cantuque et clamoribus
 7 39     |      auctum, ut erat Domitiano moris, fronte laetus, pectore
 8 42     |     provocabat. Sciant, quibus moris est inlicita mirari, posse


Annales
   Lib. Cap.
 9   1, 4 |       usquam prisci et integri moris: omnes exuta aequalitate
10   1, 35|        esse. saevum id malique moris etiam furentibus visum,
11   1, 56| abeuntium lacessere, quod illi moris, quotiens astu magis quam
12   3, 55|       sed praecipuus adstricti moris auctor Vespasianus fuit,
13   4, 39|        ad Caesarem codicillos: moris quippe tum erat quamquam
14   6, 12|      increpans ignarum antiqui moris ob iuventam. Gallo exprobrabat
15  14, 15|    modestia aut quicquam probi moris reservaretur. postremus
16  14, 43|     sed ne nimio amore antiqui moris studium meum extollere viderer.
17  15, 30|    attolens admiratione prisci moris adfecit. postero die spatium
18  16, 5 |     severaque adhuc et antiqui moris retinente Italia, quique


Dialogus de oratoribus
   Cap.
19 28     |    praecipientium et oblivione moris antiqui? Quae mala primum