Historiae
   Lib. Cap.
 1   2, 33| conatibus testabantur, neu quis obviam ire sententiae auderet,
 2   3, 18|      non recipere turbatos, non obviam ire ultroque adgredi hostem
 3   3, 70|         iuvene profici?--: iret obviam legionibus et de summa rerum
 4   4, 13|     dehonestamento, ne ut hosti obviam iretur, si a populo Romano
 5   4, 44|  coeptatam libertatem, postquam obviam itum, omisere. Mucianus,
 6   4, 46|         appellans, falso timori obviam iret; namque et victor exercitus


De vita Iulii Agricolae
   Cap.
 7 18     |  suspecta potius videbatur, ire obviam discrimini statuit; contractisque


Annales
   Lib. Cap.
 8   1, 32|               32-~ ~Nec legatus obviam ibat: quippe plurium vaecordia
 9   3, 34|     discidii oblitterentur? sic obviam irent iis quae alibi peccarentur
10   3, 54|   severitatem pollicetur ut ire obviam queat, hunc ego et laudo
11   4, 6 |      terrarum aut asperis maris obviam iit, quantum impendio diligentiaque
12   4, 64|     culpam trahentes, ni Caesar obviam isset tribuendo pecunias
13   6, 16|          multisque plebi scitis obviam itum fraudibus quae toties
14  11, 32|        consilium eximerent, ire obviam et aspici a marito, quod
15  12, 31|   ignoto et coepta hieme iturum obviam non rebantur. ille gnarus
16  13, 2 |        Burrus et Annaeus Seneca obviam issent. hi rectores imperatoriae
17  13, 5 |  occurrere. ita specie pietatis obviam itum dedecori. ~


Dialogus de oratoribus
   Cap.
18 41     |      cum clementia cognoscentis obviam periclitantibus eat? credite,