Historiae
   Lib. Cap.
 1   1, 62|         hiemem neque ignavae pacis moras: invadendam Italiam, occupandam
 2   1, 72| concubinarum et oscula et deformis moras sectis novacula faucibus
 3   1, 89|           qui proficiscenti Othoni moras religionemque nondum conditorum
 4   2, 32|        impetu valida per taedia et moras evanuisse. contra ipsis
 5   2, 37|        duces Othonianos spatium ac moras suasisse, praecipua spe
 6   2, 85|        bello interfuit, per varias moras susceptum ad Vespasianum
 7   3, 9 |             sed Caecina per varias moras prima hostibus prodidit
 8   3, 52|          inter duces qui necterent moras: quippe nimius iam Antonius,
 9   4, 23|          vi verterent consilium ad moras, haud ignari paucorum dierum
10   4, 55|            ac Lingonas, nec tulere moras consultandi. certatim proclamant
11   4, 68|           ac iuventa properus, hic moras nectens quis flagrantem


De vita Iulii Agricolae
   Cap.
12 22     |        fuga desertum; nam adversus moras obsidionis annuis copiis
13 34     |    exercitui imputari potuisse aut moras belli aut causas rebellandi.» ~


Annales
   Lib. Cap.
14   6, 48|         Arruntius, cunctationem et moras suadentibus amicis, non
15  11, 35|     tribunali non defensionem, non moras temptavit, precatus ut mors
16  12, 14|        proelium vocaretur, nectere moras, locos mutare et missis
17  13, 44|         mulier vacua fuit, nectere moras, adversam patris voluntatem
18  16, 19|       tulit ultra timoris aut spei moras. neque tamen praeceps vitam