Retro Marsigni, Cotini, Osi, Buri terga
Marcomanorum Quadorumque claudunt. E quibus Marsigni et Buri sermone cultuque Suebos
referunt: Cotinos Gallica, Osos Pannonica lingua coarguit non esse Germanos, et
quod tributa patiuntur. Partem tributorum Sarmatae, partem Quadi ut alienigenis
imponunt: Cotini, quo magis pudeat, et ferrum effodiunt. Omnesque hi populi
pauca campestrium, ceterum saltus et vertices montium iugumque insederunt.
Dirimit enim scinditque Suebiam continuum montium iugum, ultra quod plurimae
gentes agunt, ex quibus latissime patet Lygiorum nomen in plures civitates
diffusum. Valentissimas nominasse sufficiet, Harios, Helveconas, Manimos,
Helisios, Nahanarvalos. Apud Nahanarvalos antiquae religionis lucus ostenditur.
Praesidet sacerdos muliebri ornatu, sed deos interpretatione Romana Castorem
Pollucemque memorant. Ea vis numini,
nomen Alcis. Nulla simulacra, nullum peregrinae superstitionis vestigium; ut
fratres tamen, ut iuvenes venerantur. Ceterum Harii super vires, quibus
enumeratos paulo ante populos antecedunt, truces insitae feritati arte ac
tempore lenocinantur: nigra scuta, tincta corpora; atras ad proelia noctes
legunt ipsaque formidine atque umbra feralis exercitus terrorem inferunt, nullo
hostium sustinente novum ac velut infernum adspectum; nam primi in omnibus
proeliis oculi vincuntur.
|