Sic
distractis exercitibus ac provinciis Vitellio quidem ad capessendam principatus
fortunam bello opus erat, Otho ut in multa pace munia imperii obibat, quaedam
ex dignitate rei publicae, pleraque contra decus ex praesenti usu properando.
consul cum Titiano fratre in kalendas Martias ipse; proximos mensis Verginio
destinat ut aliquod exercitui Germanico delenimentum; iungitur Verginio
Pompeius Vopiscus praetexto veteris amicitiae; plerique Viennensium honori
datum interpretabantur. ceteri consulatus ex destinatione Neronis aut Galbae
mansere, Caelio ac Flavio Sabinis in Iulias, Arrio Antonino et Mario Celso in
Septembris, quorum honoribus ne Vitellius quidem victor intercessit. sed Otho
pontificatus auguratusque honoratis iam senibus cumulum dignitatis addidit, aut
recens ab exilio reversos nobilis adulescentulos avitis ac paternis sacerdotiis
in solacium recoluit. redditus Cadio Rufo, Pedio Blaeso, Saevino P . . .
senatorius locus. repetundarum criminibus sub Claudio ac Nerone ceciderant:
placuit ignoscentibus verso nomine, quod avaritia fuerat, videri maiestatem,
cuius tum odio etiam bonae leges peribant.
|