Laeta
interim Othoni principia belli, motis ad imperium eius e Dalmatia Pannoniaque
exercitibus. fuere quattuor legiones, e quibus bina milia praemissa; ipsae
modicis intervallis sequebantur, septima a Galba conscripta, veteranae undecima
ac tertia decima et praecipui fama quartadecumani, rebellione Britanniae
compressa. addiderat gloriam Nero eligendo ut potissimos, unde longa illis erga
Neronem fides et erecta in Othonem studia. sed quo plus virium ac roboris e
fiducia tarditas inerat. agmen legionum alae cohortesque praeveniebant; et ex
ipsa urbe haud spernenda manus, quinque praetoriae cohortes et equitum vexilla
cum legione prima, ac deforme insuper auxilium, duo milia gladiatorum, sed per
civilia arma etiam severis ducibus usurpatum. his copiis rector additus Annius
Gallus, cum Vestricio Spurinna ad occupandas Padi ripas praemissus, quoniam
prima consiliorum frustra ceciderant, transgresso iam Alpis Caecina, quem sisti
intra Gallias posse speraverat. ipsum Othonem comitabantur speculatorum lecta
corpora cum ceteris praetoriis cohortibus, veterani e praetorio, classicorum
ingens numerus. nec illi segne aut corruptum luxu iter, sed lorica ferrea usus
est et ante signa pedes ire, horridus, incomptus famaeque dissimilis.
|