«Nobis nihil ultra adrogabo quam ne post
Valentem et Caecinam numeremur: ne tamen Mucianum socium spreveris, quia
aemulum non experiris. me Vitellio antepono, te mihi. tuae domui triumphale
nomen, duo iuvenes, capax iam imperii alter et primis militiae annis apud
Germanicos quoque exercitus clarus. absurdum fuerit non cedere imperio ei cuius
filium adoptaturus essem, si ipse imperarem. ceterum inter nos non idem
prosperarum adversarumque rerum ordo erit: nam si vincimus, honorem quem
dederis habebo: discrimen ac pericula ex aequo patiemur. immo, ut melius est,
tu tuos exercitus rege, mihi bellum et proeliorum incerta trade. acriore hodie
disciplina victi quam victores agunt. hos ira, odium, ultionis cupiditas ad virtutem
accendit: illi per fastidium et contumacia hebescunt. aperiet et recludet
contecta et tumescentia victricium partium vulnera bellum ipsum; nec mihi maior
in tua vigilantia parsimonia sapientia fiducia est quam in Vitellii torpore
inscitia saevitia. sed meliorem in bello causam quam in pace habemus; nam qui
deliberant, desciverunt.»
|