Quin et natalem Vitellii diem Caecina ac
Valens editis tota urbe vicatim gladiatoribus celebravere, ingenti paratu et
ante illum diem insolito. laetum foedissimo cuique apud bonos invidiae fuit
quod extructis in campo Martio aris inferias Neroni fecisset. caesae publice
victimae cremataeque; facem Augustales subdidere, quod sacerdotium, ut Romulus
Tatio regi, ita Caesar Tiberius Iuliae genti sacravit. nondum quartus a
victoria mensis, et libertus Vitellii Asiaticus Polyclitos Patrobios et vetera
odiorum nomina aequabat. nemo in illa aula probitate aut industria certavit:
unum ad potentiam iter, prodigis epulis et sumptu ganeaque satiare inexplebilis
Vitellii libidines. ipse abunde ratus si praesentibus frueretur, nec in longius
consultans, noviens miliens sestertium paucissimis mensibus intervertisse
creditur. magna et misera civitas, eodem anno Othonem Vitellium passa, inter
Vinios Fabios Icelos Asiaticos varia et pudenda sorte agebat, donec successere
Mucianus et Marcellus et magis alii homines quam alii mores.
|