At Vitellianus exercitus, cui adquiescere
Cremonae et reciperatis cibo somnoque viribus confectum algore atque inedia
hostem postera die profligare ac proruere ratio fuit, indigus rectoris, inops
consilii, tertia ferme noctis hora paratis iam dispositisque Flavianis
impingitur. ordinem agminis disiecti per iram ac tenebras adseverare non ausim,
quamquam alii tradiderint quartam Macedonicam dextrum suorum cornu, quintam et
quintam decimam cum vexillis nonae secundaeque et vicensimae Britannicarum
legionum mediam aciem, sextadecimanos duoetvicensimanosque et primanos laevum
cornu complesse. Rapaces atque Italici omnibus se manipulis miscuerant; eques
auxiliaque sibi ipsi locum legere. proelium tota nocte varium, anceps, atrox,
his, rursus illis exitiabile. nihil animus aut manus, ne oculi quidem provisu
iuvabant. eadem utraque acie arma, crebris interrogationibus notum pugnae
signum, permixta vexilla, ut quisque globus capta ex hostibus huc vel illuc
raptabat. urgebatur maxime septima legio, nuper a Galba conscripta. occisi sex
primorum ordinum centuriones, abrepta quaedam signa: ipsam aquilam Atilius
Verus primi pili centurio multa cum hostium strage et ad extremum moriens
servaverat.
|