Duces partium ut Carsulas venere, paucos ad
requiem dies sumunt, donec aquilae signaque legionum adsequerentur. et locus
ipse castrorum placebat, late prospectans, tuto copiarum adgestu,
florentissimis pone tergum municipiis; simul conloquia cum Vitellianis decem
milium spatio distantibus et proditio sperabatur. aegre id pati miles et
victoriam malle quam pacem; ne suas quidem legiones opperiebantur, ut praedae
quam periculorum socias. vocatos ad contionem Antonius docuit esse adhuc
Vitellio viris, ambiguas, si deliberarent, acris, si desperassent. initia
bellorum civilium fortunae permittenda: victoriam consiliis et ratione perfici.
iam Misenensem classem et pulcherrimam Campaniae oram descivisse, nec plus e toto
terrarum orbe reliquum Vitellio quam quod inter Tarracinam Narniamque iaceat.
satis gloriae proelio Cremonensi partum et exitio Cremonae nimium invidiae: ne
concupiscerent Romam capere potius quam servare. maiora illis praemia et multo
maximum decus, si incolumitatem senatui populoque Romano sine sanguine
quaesissent. his ac talibus mitigati animi.
|