Temptavit tamen Antonius vocatas ad contionem
legiones mitigare, ut castris iuxta pontem Mulvium positis postera die urbem
ingrederentur. ratio cunctandi, ne asperatus proelio miles non populo, non
senatui, ne templis quidem ac delubris deorum consuleret. sed omnem prolationem
ut inimicam victoriae suspectabant; simul fulgentia per collis vexilla,
quamquam imbellis populus sequeretur, speciem hostilis exercitus fecerant.
tripertito agmine pars, ut adstiterat, Flaminia via, pars iuxta ripam Tiberis
incessit; tertium agmen per Salariam Collinae portae propinquabat. plebs
invectis equitibus fusa; miles Vitellianus trinis et ipse praesidiis occurrit.
proelia ante urbem multa et varia, sed Flavianis consilio ducum praestantibus
saepius prospera. ii tantum conflictati sunt qui in partem sinistram urbis ad
Sallustianos hortos per angusta et lubrica viarum flexerant. superstantes
maceriis hortorum Vitelliani ad serum usque diem saxis pilisque subeuntis
arcebant, donec ab equitibus, qui porta Collina inruperant, circumvenirentur.
concurrere et in campo Martio infestae acies. pro Flavianis fortuna et parta
totiens victoria: Vitelliani desperatione sola ruebant, et quamquam pulsi,
rursus in urbe congregabantur.
|