LIBER QUARTUS.
Interfecto
Vitellio bellum magis desierat quam pax coeperat. armati per urbem victores
implacabili odio victos consectabantur: plenae caedibus viae, cruenta fora
templaque, passim trucidatis, ut quemque fors obtulerat. ac mox augescente
licentia scrutari ac protrahere abditos; si quem procerum habitu et iuventa
conspexerant, obtruncare nullo militum aut populi discrimine. quae saevitia
recentibus odiis sanguine explebatur, dein verterat in avaritiam. nihil usquam
secretum aut clausum sinebant, Vitellianos occultari simulantes. initium id
perfringendarum domuum, vel si resisteretur, causa caedis; nec deerat
egentissimus quisque e plebe et pessimi servitiorum prodere ultro ditis
dominos, alii ab amicis monstrabantur. ubique lamenta, conclamationes et
fortuna captae urbis, adeo ut Othoniani Vitellianique militis invidiosa antea
petulantia desideraretur. duces partium accendendo civili bello acres,
temperandae victoriae impares, quippe inter turbas et discordias pessimo cuique
plurima vis, pax et quies bonis artibus indigent.
|