Tali rerum
statu, cum discordia inter patres, ira apud victos, nulla in victoribus
auctoritas, non leges, non princeps in civitate essent, Mucianus urbem
ingressus cuncta simul in se traxit. fracta Primi Antonii Varique Arrii
potentia, male dissimulata in eos Muciani iracundia, quamvis vultu tegeretur.
sed civitas rimandis offensis sagax verterat se transtuleratque: ille unus
ambiri, coli. nec deerat ipse, stipatus armatis domos hortosque permutans,
apparatu incessu excubiis vim principis amplecti, nomen remittere. plurimum
terroris intulit caedes Calpurnii Galeriani. is fuit filius Gai Pisonis, nihil
ausus: sed nomen insigne et decora ipsius iuventa rumore vulgi celebrabantur,
erantque in civitate adhuc turbida et novis sermonibus laeta qui principatus inanem
ei famam circumdarent. iussu Muciani custodia militari cinctus, ne in ipsa urbe
conspectior mors foret, ad quadragensimum ab urbe lapidem Appia via fuso per
venas sanguine extinguitur. Iulius Priscus praetoriarum sub Vitellio cohortium
praefectus se ipse interfecit, pudore magis quam necessitate. Alfenus Varus
ignaviae infamiaeque suae superfuit. Asiaticus (is enim libertus) malam
potentiam servili supplicio expiavit.
|