|
Civilis
dolo grassandum ratus incusavit ultro praefectos quod castella deseruissent: se
cum cohorte, cui praeerat, Canninefatem tumultum compressurum, illi sua quisque
hiberna repeterent. subesse fraudem consilio et dispersas cohortis facilius
opprimi, nec Brinnonem ducem eius belli, sed Civilem esse patuit, erumpentibus
paulatim indiciis, quae Germani, laeta bello gens, non diu occultaverant. ubi
insidiae parum cessere, ad vim transgressus Canninefatis, Frisios, Batavos
propriis cuneis componit: derecta ex diverso acies haud procul a flumine Rheno
et obversis in hostem navibus, quas incensis castellis illuc adpulerant. nec
diu certato Tungrorum cohors signa ad Civilem transtulit, perculsique milites
improvisa proditione a sociis hostibusque caedebantur. eadem etiam <in>
navibus perfidia: pars remigum e Batavis tamquam imperitia officia nautarum
propugnatorumque impediebant; mox contra tendere et puppis hostili ripae
obicere: ad postremum gubernatores centurionesque, nisi eadem volentis,
trucidant, donec universa quattuor et viginti navium classis transfugeret aut
caperetur.
|