Quo die
senatum ingressus est Domitianus, de absentia patris fratrisque ac iuventa sua
pauca et modica disseruit, decorus habitu; et ignotis adhuc moribus crebra oris
confusio pro modestia accipiebatur. referente Caesare de restituendis Galbae
honoribus, censuit Curtius Montanus ut Pisonis quoque memoria celebraretur.
patres utrumque iussere: de Pisone inritum fuit. tum sorte ducti per quos
redderentur bello
rapta, quique aera legum vetustate delapsa noscerent figerentque, et fastos
adulatione temporum foedatos exonerarent modumque publicis impensis facerent.
redditur Tettio Iuliano praetura, postquam cognitus est ad Vespasianum
confugisse: Grypo honor mansit. repeti inde cognitionem inter Musonium Rufum et
Publium Celerem placuit, damnatusque Publius et Sorani manibus satis factum.
insignis publica severitate dies ne privatim quidem laude caruit. iustum
iudicium explesse Musonius videbatur, diversa fama Demetrio Cynicam sectam
professo, quod manifestum reum ambitiosius quam honestius defendisset: ipsi
Publio neque animus in periculis neque oratio suppeditavit. signo ultionis in
accusatores dato, petit a Caesare Iunius Mauricus ut commentariorum
principalium potestatem senatui faceret, per quos nosceret quem quisque
accusandum poposcisset. consulendum tali super re principem respondit.
|