Legio
sexta decima cum auxiliis simul deditis a Novaesio in coloniam Trevirorum
transgredi iubetur, praefinita die intra quam castris excederet. medium omne
tempus per varias curas egere, ignavissimus quisque caesorum apud Vetera
exemplo paventes, melior pars rubore et infamia: quale illud iter? quis dux
viae? et omnia in arbitrio eorum quos vitae necisque dominos fecissent. alii
nulla dedecoris cura pecuniam aut carissima sibimet ipsi circumdare, quidam
expedire arma telisque tamquam in aciem accingi. haec meditantibus advenit
proficiscendi hora expectatione tristior. quippe intra vallum deformitas haud
perinde notabilis: detexit ignominiam campus et dies. revulsae imperatorum
imagines, inhonora signa, fulgentibus hinc inde Gallorum vexillis; silens agmen
et velut longae exequiae; dux Claudius Sanctus effosso oculo dirus ore, ingenio
debilior. duplicatur flagitium, postquam desertis Bonnensibus castris altera se
legio miscuerat. et vulgata captarum legionum fama cuncti qui paulo ante
Romanorum nomen horrebant, procurrentes ex agris tectisque et undique effusi
insolito spectaculo nimium fruebantur. non tulit ala Picentina gaudium insultantis
vulgi, spretisque Sancti promissis aut minis Mogontiacum abeunt; ac forte obvio
interfectore Voculae Longino, coniectis in eum telis initium exolvendae in
posterum culpae fecere: legiones nihil mutato itinere ante moenia Trevirorum
considunt.
|