|
At Romae
cuncta in deterius audita Mucianum angebant, ne quamquam egregii duces (iam
enim Gallum Annium et Petilium Cerialem delegerat) summam belli parum
tolerarent. nec relinquenda urbs sine rectore; et Domitiani indomitae libidines
timebantur, suspectis, uti diximus, Primo Antonio Varoque Arrio. Varus
praetorianis praepositus vim atque arma retinebat: eum Mucianus pulsum loco, ne
sine solacio ageret, annonae praefecit. utque Domitiani animum Varo haud
alienum deleniret, Arrecinum Clementem, domui Vespasiani per adfinitatem
innexum et gratissimum Domitiano, praetorianis praeposuit, patrem eius sub C.
Caesare egregie functum ea cura dictitans, laetum militibus idem nomen, atque
ipsum, quamquam senatorii ordinis, ad utraque munia sufficere. adsumuntur e
civitate clarissimus quisque et alii per ambitionem. simul Domitianus
Mucianusque accingebantur, dispari animo, ille spe ac iuventa properus, hic
moras nectens quis flagrantem retineret, ne ferocia aetatis et pravis
impulsoribus, si exercitum invasisset, paci belloque male consuleret. legiones
victrices, octava, undecima, decima tertia Vitellianarum unaetvicensima, e
recens conscriptis secunda Poeninis Cottianisque Alpibus, pars monte Graio
traducuntur; quarta decima legio e Britannia, sexta ac prima ex Hispania
accitae. Igitur venientis exercitus fama et suopte ingenio ad mitiora
inclinantes Galliarum civitates in Remos convenere. Trevirorum legatio illic
opperiebatur, acerrimo instinctore belli Iulio Valentino. is meditata oratione
cuncta magnis imperiis obiectari solita contumeliasque et invidiam in populum
Romanum effudit, turbidus miscendis seditionibus et plerisque gratus vaecordi
facundia.
|