Igitur
castris, uti diximus, ante moenia Hierosolymorum positis instructas legiones
ostentavit: Iudaei sub ipsos muros struxere aciem, rebus secundis longius
ausuri et, si pellerentur, parato perfugio. Missus in eos eques cum expeditis
cohortibus ambigue certavit; mox cessere hostes et sequentibus diebus crebra
pro portis proelia serebant, donec adsiduis damnis intra moenia pellerentur.
Romani ad obpugnandum versi; neque enim dignum videbatur famem hostium
opperiri, poscebantque pericula, pars virtute, multi ferocia et cupidine
praemiorum. Ipsi Tito Roma et opes voluptatesque ante oculos; ac ni statim
Hierosolyma conciderent, morari videbantur. Sed urbem arduam situ opera
molesque firmaverant, quis vel plana satis munirentur. Nam duos collis
in immensum editos claudebant muri per artem obliqui aut introrsus sinuati, ut
latera obpugnantium ad ictus patescerent. Extrema rupis abrupta, et turres,
ubi mons iuvisset, in sexagenos pedes, inter devexa in centenos vicenosque
attollebantur, mira specie ac procul intuentibus pares. Alia intus moenia regiae circumiecta, conspicuoque
fastigio turris Antonia, in honorem M. Antonii ab Herode appellata.
|