Templum in modum arcis propriique muri,
labore et opere ante alios; ipsae porticus, quis templum ambibatur, egregium
propugnaculum. Fons perennis aquae, cavati sub terra montes et piscinae
cisternaeque servandis imbribus. Providerant conditores ex diversitate morum
crebra bella: inde cuncta quamvis adversus longum obsidium; et a Pompeio
expugnatis metus atque usus pleraque monstravere. Atque per avaritiam
Claudianorum temporum empto iure muniendi struxere muros in pace tamquam ad
bellum, magna conluvie et ceterarum urbium clade aucti; nam pervicacissimus
quisque illuc perfugerat eoque seditiosius agebant. Tres duces, totidem
exercitus: extrema et latissima moenium Simo, mediam urbem Ioannes [quem et
Bargioram vocabant], templum Eleazarus firmaverat. Multitudine et armis Ioannes
ac Simo, Eleazarus loco pollebat: sed proelia dolus incendia inter ipsos, et
magna vis frumenti ambusta. Mox Ioannes, missis per speciem sacrificandi qui
Eleazarum manumque eius obtruncarent, templo potitur. Ita in duas factiones
civitas discessit, donec propinquantibus Romanis bellum externum concordiam
pareret.
|