His atque
talibus in vicem instincti, Boudicca generis regii femina duce (neque enim
sexum in imperiis discernunt) sumpsere universi bellum; ac sparsos per castella
milites consectati, expugnatis praesidiis ipsam coloniam invasere ut sedem
servitutis, nec ullum in barbaris [ingeniis] saevitiae genus omisit ira et
victoria. Quod nisi Paulinus cognito provinciae motu propere subvenisset,
amissa Britannia foret; quam unius proelii fortuna veteri patientiae restituit,
tenentibus arma plerisque, quos conscientia defectionis et proprius ex legato
timor agitabat, ne quamquam egregius cetera adroganter in deditos et ut suae
cuiusque iniuriae ultor durius consuleret. Missus igitur Petronius Turpilianus
tamquam exorabilior et delictis hostium novus eoque paenitentiae mitior,
compositis prioribus nihil ultra ausus Trebellio Maximo provinciam tradidit. Trebellius segnior et nullis castorum experimentis,
comitate quadam curandi provinciam tenuit. Didicere iam barbari quoque
ignoscere vitiis blandientibus, et interventus civilium armorum praebuit iustam
segnitiae excusationem: sed discordia laboratum, cum adsuetus expeditionibus
miles otio lasciviret. Trebellius, fuga ac latebris vitata exercitus ira,
indecorus atque humilis precario mox praefuit, ac velut pacta exercitus
licentia, ducis salute, [et] seditio sine sanguine stetit. Nec Vettius Bolanus,
manentibus adhuc civilibus bellis, agitavit Britanniam disciplina: eadem
inertia erga hostis, similis petulantia castrorum, nisi quod innocens Bolanus
et nullis delictis invisus caritatem paraverat loco auctoritatis.
|