Ceterum aestate,
qua sextum officii annum incohabat, amplexus civitates trans Bodotriam sitas,
quia motus universarum ultra gentium et infesta hostilis exercitus itinera
timebantur, portus classe exploravit; quae ab Agricola primum adsumpta in
partem virium sequebatur egregia specie, cum simul terra, simul mari bellum
impelleretur, ac saepe isdem castris pedes equesque et nauticus miles mixti
copiis et laetitia sua quisque facta, suos casus attollerent, ac modo silvarum
ac montium profunda, modo tempestatum ac fluctuum adversa, hinc terra et
hostis, hinc victus Oceanus militari iactantia compararentur. Britannos quoque,
ut ex captivis audiebatur, visa classis obstupefaciebat, tamquam aperto maris
sui secreto ultimum victis perfugium clauderetur. Ad manus et arma conversi
Caledoniam incolentes populi magno paratu, maiore fama, uti mos est de ignotis,
oppugnare ultro castellum adorti, metum ut provocantes addiderant;
regrediendumque citra Bodotriam et cedendum potius quam pellerentur ignavi
specie prudentium admonebant, cum interim cognoscit hostis pluribus agminibus
inrupturos. Ac ne superante numero et
peritia locorum circumiretur, diviso et ipso in tris partes exercitu incessit.
|