Si quis piorum
manibus locus, si, ut sapientibus placet, non cum corpore extinguuntur magnae
animae, placide quiescas, nosque domum tuam ab infirmo desiderio et muliebribus
lamentis ad contemplationem virtutum tuarum voces, quas neque lugeri neque
plangi fas est. Admiratione te potius et
immortalibus laudibus et, si natura suppeditet, similitudine colamus: is verus
honos, ea coniunctissimi cuiusque pietas. Id filiae quoque uxorique
praeceperim, sic patris, sic mariti memoriam venerari, ut omnia facta dictaque
eius secum revolvant, formamque ac figuram animi magis quam corporis
complectantur, non quia intercedendum putem imaginibus quae marmore aut aere
finguntur, sed ut vultus hominum, ita simulacra vultus imbecilla ac mortalia
sunt, forma mentis aeterna, quam tenere et exprimere non per alienam materiam
et artem, sed tuis ipse moribus possis. Quidquid ex Agricola amavimus, quidquid
mirati sumus, manet mansurumque est in animis hominum in aeternitae temporum,
fama rerum; nam multos veterum velut inglorios et ignobilis oblivio obruit:
Agricola posteritati narratus et traditus superstes erit.
|