«Non mihi
uxor aut filius patre et re publica cariores sunt, sed illum quidem sua
maiestas, imperium Romanum ceteri exercitus defendent. coniugem et liberos
meos, quos pro gloria vestra libens ad exitium offerrem, nunc procul a
furentibus summoveo, ut quidquid istud sceleris imminet, meo tantum sanguine
pietur, neve occisus Augusti pronepos, interfecta Tiberii nurus nocentiores vos
faciant. quid enim per hos dies inausum intemeratumve vobis? quod nomen huic
coetui dabo? militesne appellem, qui filium imperatoris vestri vallo et armis
circumsedistis? an civis, quibus tam proiecta senatus auctoritas? hostium
quoque ius et sacra legationis et fas gentium rupistis. divus Iulius seditionem
exercitus verbo uno compescuit, Quirites vocando qui sacramentum eius
detrectabant: divus Augustus vultu et aspectu Actiacas legiones exterruit: nos
ut nondum eosdem, ita ex illis ortos si Hispaniae Syriaeve miles aspernaretur,
tamen mirum et indignum erat. primane et vicesima legiones, illa signis a
Tiberio acceptis, tu tot proeliorum socia, tot praemiis aucta, egregiam duci
vestro gratiam refertis? hunc ego nuntium patri laeta omnia aliis e provinciis
audienti feram? ipsius tirones, ipsius veteranos non missione, non pecunia
satiatos: hic tantum interfici centuriones, eici tribunos, includi legatos,
infecta sanguine castra, flumina, meque precariam animam inter infensos
trahere.
|