|
Eodem anno
Iulia supremum diem obiit, ob impudicitiam olim a patre Augusto Pandateria
insula, mox oppido Reginorum, qui Siculum fretum accolunt, clausa. fuerat in
matrimonio Tiberii florentibus Gaio et Lucio Caesaribus spreveratque ut
inparem; nec alia tam intima Tiberio causa cur Rhodum abscederet. imperium adeptus
extorrem, infamem et post interfectum Postumum Agrippam omnis spei egenam
inopia ac tabe longa peremit, obscuram fore necem longinquitate exilii ratus.
par causa saevitiae in Sempronium Gracchum, qui familia nobili, sollers ingenio
et prave facundus, eandem Iuliam in matrimonio Marci Agrippae temeraverat. nec
is libidini finis: traditam Tiberio pervicax adulter contumacia et odiis in
maritum accendebat; litteraeque quas Iulia patri Augusto cum insectatione
Tiberii scripsit a Graccho compositae credebantur. igitur amotus Cercinam,
Africi maris insulam, quattuordecim annis exilium toleravit. tunc milites ad
caedem missi invenere in prominenti litoris nihil laetum opperientem. quorum
adventu breve tempus petivit ut suprema mandata uxori Alliariae per litteras
daret, cervicemque percussoribus obtulit; constantia mortis haud in dignus
Sempronio nomine vita degeneraverat. quidam non Roma eos milites, sed ab L.
Asprenate pro consule Africae missos tradidere auctore Tiberio, qui famam
caedis posse in Asprenatem verti frustra speraverat.
|