Proatus die multa in luxum civitatis dicta a
Q. Haterio consulari, Octavio Frontone praetura functo; decretumque ne vasa
auro solida ministrandis cibis fierent, ne vestis serica viros foedaret.
excessit Fronto ac postulavit modum argento, supellectili, familiae: erat
quippe adhuc frequens senatoribus, si quid e re publica crederent, loco
sententiae promere. contra Gallus Asinius disseruit: auctu imperii adolevisse
etiam privatas opes, idque non novum, sed e vetustissimis moribus: aliam apud
Fabricios, aliam apud Scipiones pecuniam; et cuncta ad rem publicam referri,
qua tenui angustas civium domos, postquam eo magnificentiae venerit, gliscere
singulos. neque in familia et argento quaeque ad usum parentur nimium aliquid
aut modicum nisi ex fortuna possidentis. distinctos senatus et equitum census,
non quia diversi natura, sed ut locis ordinibus dignationibus antistent, ita
iis quae ad requiem animi aut salubritatem corporum parentur, nisi forte
clarissimo cuique pluris curas, maiora pericula subeunda, delenimentis curarum
et periculorum carendum esse. facilem adsensum Gallo sub nominibus honestis
confessio vitiorum et similitudo audientium dedit. adiecerat et Tiberius non id
tempus censurae nec, si quid in moribus labaret, defuturum corrigendi auctorem.
|