M. Licinio L. Calpurnio consulibus ingentium
bellorum cladem aequavit malum improvisum: eius initium simul et finis extitit.
nam coepto apud Fidenam amphitheatro Atilius quidam libertini generis, quo
spectaculum gladiatorum celebraret, neque fundamenta per solidum subdidit neque
firmis nexibus ligneam compagem superstruxit, ut qui non abundantia pecuniae
nec municipali ambitione sed in sordidam mercedem id negotium quaesivisset.
adfluxere avidi talium, imperitante Tiberio procul voluptatibus habiti, virile
ac muliebre secus, omnis aetas, ob propinquitatem loci effusius; unde gravior
pestis fuit, conferta mole, dein convulsa, dum ruit intus aut in exteriora
effunditur immensamque vim mortalium, spectaculo intentos aut qui circum
adstabant, praeceps trahit atque operit. et illi quidem quos principium stragis
in mortem adflixerat, ut tali sorte, cruciatum effugere: miserandi magis quos
abrupta parte corporis nondum vita deseruerat; qui per diem visu, per noctem
ululatibus et gemitu coniuges aut liberos noscebant. iam ceteri fama exciti,
hic fratrem, propinquum ille, alius parentes lamentari. etiam quorum diversa de
causa amici aut necessarii aberant, pavere tamen; nequedum comperto quos illa
vis perculisset, latior ex incerto metus.
|