At Caesar dedicatis per Campaniam templis,
quamquam edicto monuisset ne quis quietem eius inrumperet, concursusque oppidanorum
disposito milite prohiberentur, perosus tamen municipia et colonias omniaque in
continenti sita Capreas se in insulam abdidit trium milium freto ab extremis
Surrentini promunturii diiunctam. solitudinem eius placuisse maxime crediderim,
quoniam importuosum circa mare et vix modicis navigiis pauca subsidia; neque
adpulerit quisquam nisi gnaro custode. caeli temperies hieme mitis obiectu
montis quo saeva ventorum arcentur; aestas in favonium obversa et aperto circum
pelago peramoena; prospectabatque pulcherrimum sinum, antequam Vesuvius mons
ardescens faciem loci verteret. Graecos ea tenuisse Capreasque Telebois
habitatas fama tradit. sed tum Tiberius duodecim villarum nominibus et molibus
insederat, quanto intentus olim publicas ad curas tanto occultiores in luxus et
malum otium resolutus. manebat quippe suspicionum et credendi temeritas quam
Seianus augere etiam in urbe suetus acrius turbabat non iam occultis adversum
Agrippinam et Neronem insidiis. quis additus miles nuntios, introitus, aperta
secreta velut in annalis referebat, ultroque struebantur qui monerent perfugere
ad Germaniae exercitus vel celeberrimo fori effigiem divi Augusti amplecti
populumque ac senatum auxilio vocare. eaque spreta ab illis, velut pararent,
obiciebantur.
|