Paulo
Fabio L. Vitellio consulibus post longum saeculorum ambitum avis phoenix in
Aegyptum venit praebuitque materiem doctissimis indigenarum et Graecorum multa
super eo miraculo disserendi. de quibus congruunt et plura ambigua, sed cognitu
non absurda promere libet. sacrum Soli id animal et ore ac distinctu pinnarum a
ceteris avibus diversum consentiunt qui formam eius effinxere: de numero
annorum varia traduntur. maxime vulgatum quingentorum spatium: sunt qui
adseverent mille quadringentos sexaginta unum interici, prioresque alites
Sesoside primum, post Amaside dominantibus, dein Ptolemaeo, qui ex Macedonibus
tertius regnavit, in civitatem cui Heliopolis nomen advolavisse, multo
ceterarum volucrum comitatu novam faciem mirantium. sed antiquitas quidem obscura:
inter Ptolemaeum ac Tiberium minus ducenti quinquaginta anni fuerunt. unde non
nulli falsum hunc phoenicem neque Arabum e terris credidere, nihilque
usurpavisse ex his quae vetus memoria firmavit. confecto quippe annorum numero,
ubi mors propinquet, suis in terris struere nidum eique vim genitalem adfundere
ex qua fetum oriri; et primam adulto curam sepeliendi patris, neque id temere
sed sublato murrae pondere temptatoque per longum iter, ubi par oneri, par
meatui sit, subire patrium corpus inque Solis aram perferre atque adolere. haec
incerta et fabulosis aucta: ceterum aspici aliquando in Aegypto eam volucrem
non ambigitur.
|