Ac tamen
accusatores, si facultas incideret, poenis adficiebantur, ut Servilius
Corneliusque perdito Scauro famosi, quia pecuniam a Vario Ligure omittendae
delationis ceperant, in insulas interdicto igni atque aqua demoti sunt. et
Abudius Ruso functus aedilitate, dum Lentulo Gaetulico, sub quo legioni
praefuerat, periculum facessit quod is Seiani filium generum destinasset, ultro
damnatur atque urbe exigitur. Gaetulicus ea tempestate superioris Germaniae
legiones curabat mirumque amorem adsecutus erat, effusae clementiae, modicus
severitate et proximo quoque exercitui per L. Apronium socerum non ingratus. unde
fama constans ausum mittere ad Caesarem litteras, adfinitatem sibi cum Seiano
haud sponte sed consilio Tiberii coeptam; perinde se quam Tiberium falli
potuisse, neque errorem eundem illi sine fraude, aliis exitio habendum. sibi
fidem integram et, si nullis insidiis peteretur, mansuram; successorem non
aliter quam indicium mortis accepturum. firmarent velut foedus, quo princeps
ceterarum rerum poteretur, ipse provinciam retineret. haec, mira quamquam,
fidem ex eo trahebant quod unus omnium Seiani adfinium incolumis multaque
gratia mansit, reputante Tiberio publicum sibi odium, extremam aetatem magisque
fama quam vi stare res suas.
|