At
Vitellius profugo Artabano et flexis ad novum regem popularium animis, hortatus
Tiridaten parata capessere, robur legionum sociorumque ripam ad Euphratis
ducit. sacrificantibus, cum hic more Romano suovetaurilia daret, ille equum
placando amni adornasset, nuntiavere accolae Euphraten nulla imbrium vi sponte
et immensum attolli, simul albentibus spumis in modum diadematis sinuare orbis,
auspicium prosperi transgressus. quidam callidius interpretabantur initia
conatus secunda neque diuturna, quia eorum quae terra caelove portenderentur
certior fides, fluminum instabilis natura simul ostenderet omina raperetque.
sed ponte navibus effecto tramissoque exercitu primus Ornospades multis equitum
milibus in castra venit, exul quondam et Tiberio, cum Delmaticum bellum
conficeret, haud inglorius auxiliator eoque civitate Romana donatus, mox
repetita amicitia regis multo apud eum honore, praefectus campis qui Euphrate
et Tigre inclutis amnibus circumflui Mesopotamiae nomen acceperunt. neque multo
post Sinnaces auget copias, et columen partium Abdagaeses gazam et paratus
regios adicit. Vitellius ostentasse Romana arma satis ratus monet Tiridaten
primoresque, hunc, Phraatis avi et altoris Caesaris quaeque utrubique pulchra
meminerit, illos, obsequium in regem, reverentiam in nos, decus quisque suum et
fidem retinerent. exim cum legionibus in Syriam remeavit.
|