Iam
Tiberium corpus, iam vires, nondum dissimulatio deserebat: idem animi rigor;
sermone ac vultu intentus quaesita interdum comitate quamvis manifestam
defectionem tegebat. mutatisque saepius locis tandem apud promunturium Miseni
consedit in villa cui L. Lucullus quondam dominus. illic eum adpropinquare
supremis tali modo compertum. erat medicus arte insignis, nomine Charicles, non
quidem regere valetudines principis solitus, consilii tamen copiam praebere. is
velut propria ad negotia digrediens et per speciem officii manum complexus
pulsum venarum attigit. neque fefellit: nam Tiberius, incertum an offensus
tantoque magis iram premens, instaurari epulas iubet discumbitque ultra
solitum, quasi honori abeuntis amici tribueret. Charicles tamen labi spiritum
nec ultra biduum duraturum Macroni firmavit. inde cuncta conloquiis inter
praesentis, nuntiis apud legatos et exercitus festinabantur. septimum decimum
kal. Aprilis interclusa anima creditus est mortalitatem explevisse; et multo
gratantum concursu ad capienda imperii primordia G. Caesar egrediebatur, cum
repente adfertur redire Tiberio vocem ac visus vocarique qui recreandae defectioni
cibum adferrent. pavor hinc in omnis, et ceteri passim dispergi, se quisque
maestum aut nescium fingere; Caesar in silentium fixus a summa spe novissima
expectabat. Macro intrepidus opprimi senem iniectu multae vestis iubet
discedique ab limine. sic Tiberius finivit octavo et septuagesimo aetatis anno.
|