Mirum inter haec
silentium Claudi, Vitellius ignaro propior: omnia liberto oboediebant.
patefieri domum adulteri atque illuc deduci imperatorem iubet. ac primum in
vestibulo effigiem patris Silii consulto senatus abolitam demonstrat, tum
quidquid avitum Neronibus et Drusis in pretium probri cessisse. incensumque et
ad minas erumpentem castris infert, parata contione militum; apud quos praemonente
Narcisso pauca verba fecit: nam etsi iustum dolorem pudor impediebat. continuus
dehinc cohortium clamor nomina reorum et poenas flagitantium; admotusque Silius
tribunali non defensionem, non moras temptavit, precatus ut mors acceleraretur.
eadem constantia et inlustres equites Romani [cupido maturae necis fuit.] et
Titium Proculum, custodem a Silio Messalinae datum et indicium offerentem,
Vettium Valentem confessum et Pompeium Urbicum ac Saufeium Trogum ex consciis
tradi ad supplicium iubet. Decrius quoque Calpurnianus vigilum praefectus,
Sulpicius Rufus ludi procurator, Iuncus Vergilianus senator eadem poena
adfecti.
|