Interim
Messalina Lucullianis in hortis prolatare vitam, componere preces, non nulla
spe et aliquando ira: tantum inter extrema superbiae gerebat. ac ni caedem eius
Narcissus properavisset, verterat pernicies in accusatorem. nam Claudius domum
regressus et tempestivis epulis delenitus, ubi vino incaluit, iri iubet
nuntiarique miserae (hoc enim verbo usum ferunt) dicendam ad causam postera die
adesset. quod ubi auditum et languescere ira, redire amor ac, si cunctarentur,
propinqua nox et uxorii cubiculi memoria timebantur, prorumpit Narcissus
denuntiatque centurionibus et tribuno, qui aderat, exequi caedem: ita
imperatorem iubere. custos et exactor e libertis Euodus datur; isque raptim in
hortos praegressus repperit fusam humi, adsidente matre Lepida, quae florenti
filiae haud concors supremis eius necessitatibus ad miserationem evicta erat
suadebatque ne percussorem opperiretur: transisse vitam neque aliud quam morti
decus quaerendum. sed animo per libidines corrupto nihil honestum inerat;
lacrimaeque et questus inriti ducebantur, cum impetu venientium pulsae fores
adstititque tribunus per silentium, at libertus increpans multis et servilibus
probris.
|