Digressu
centurionis velut custode exolutus praefectus hortari Mithridaten ad sanciendum
foedus, coniunctionem fratrum ac priorem aetate Pharasmanen et cetera
necessitudinum nomina referens, quod filiam eius in matrimonio haberet, quod
ipse Radamisto socer esset: non abnuere pacem Hiberos, quamquam in tempore
validiores; et satis cognitam Armeniorum perfidiam, nec aliud subsidii quam
castellum commeatu egenum: ne dubia tentare armis quam incruentas condiciones
mallet. cunctante ad ea Mithridate et suspectis praefecti consiliis, quod
paelicem regiam polluerat inque omnem libidinem venalis habebatur, Casperius
interim ad Pharasmanen pervadit, utque Hiberi obsidio decedant expostulat. ille
propalam incerta et saepius molliora respondens, secretis nuntiis monet
Radamistum obpugnationem quoquo modo celerare. augetur flagitii merces, et
Pollio occulta corruptione impellit milites ut pacem flagitarent seque
praesidium omissuros minitarentur. qua necessitate Mithridates diem locumque
foederi accepit castelloque egreditur.
|