Mos habebatur principum liberos cum ceteris
idem aetatis nobilibus sedentes vesci in adspectu propinquorum propria et
parciore mensa. illic epulante Britannico, quia cibos potusque eius delectus ex
ministris gustu explorabat, ne omitteretur institutum aut utriusque morte
proderetur scelus, talis dolus repertus est. innoxia adhuc ac praecalida et
libata gustu potio traditur Britannico; dein, postquam fervore aspernabatur,
frigida in aqua adfunditur venenum, quod ita cunctos eius artus pervasit, ut
vox pariter et spiritus [eius] raperentur. trepidatur a circumsedentibus,
diffugiunt imprudentes: at quibus altior intellectus, resistunt defixi et
Neronem intuentes. ille ut erat reclinis et nescio similis, solitum ita ait per
comitialem morbum, quo prima ab infantia adflictaretur Britannicus, et
redituros paulatim visus sensusque. at Agrippinae is pavor, ea consternatio
mentis, quamvis vultu premeretur, emicuit, ut perinde ignaram fuisse [quam]
Octaviam sororem Britannici constiterit: quippe sibi supremum auxilium ereptum
et parricidii exemplum intellegebat. Octavia quoque, quamvis rudibus annis,
dolorem caritatem omnes adfectus abscondere didicerat. ita post breve silentium
repetita convivii laetitia.
|