Rex sive fraudem suspectans, quia plura simul
in loca ibatur, sive ut commeatus nostros Pontico mari et Trapezunte oppido
adventantes interciperet, propere discedit. sed neque commeatibus vim facere
potuit, quia per montes ducebantur praesidiis nostris insessos, et Corbulo, ne
inritum bellum traheretur utque Armenios ad sua defendenda cogeret, exscindere
parat castella, sibique quod validissimum in ea praefectura, cognomento
Volandum, sumit; minora Cornelio Flacco legato et Insteio Capitoni castrorum
praefecto mandat. tum, circumspectis munimentis et quae expugnationi idonea
provisis, hortatur milites, ut hostem vagum neque paci aut proelio paratum, sed
perfidiam et ignaviam fuga confitentem exuerent sedibus gloriaeque pariter et
praedae consulerent. tum quadripertito exercitu hos in testudinem conglobatos
subruendo vallo inducit, alios scalas moenibus admovere, multos tormentis faces
et hastas incutere iubet. libritoribus funditoribusque attributus locus, unde
eminus glandes torquerent, ne qua pars subsidium laborantibus ferret pari
undique metu. tantus inde ardor certantis exercitus fuit, ut intra tertiam diei
partem nudati propugnatoribus muri, obices portarum subversi, capta escensu
munimenta omnesque puberes trucidati sint, nullo milite amisso, paucis admodum
vulneratis. et imbelle vulgus sub corona venundatum, reliqua praeda victoribus cessit.
pari fortuna legatus ac praefectus usi sunt, tribusque una die castellis
expugnatis cetera terrore et alia sponte incolarum in deditionem veniebant.
unde orta fiducia caput gentis Artaxata adgrediendi. nec tamen proximo itinere
ductae legiones, qua si amnem Araxen, qui moenia adluit, ponte
transgrederentur, sub ictum dabantur: procul et latioribus vadis transiere.
|