Placuit
sollertia, tempore etiam iuta, quando Quinquatruum festos dies apud Baias
frequentabat. illuc matrem elicit, ferendas parentium iracundias et placandum
animum dictitans, quo rumorem reconciliationis efficeret acciperetque
Agrippina, facili feminarum credulitate ad gaudia. venientem dehinc obvius in
litora (nam Antio adventabat) excepit manu et complexu ducitque Baulos. id
villae nomen est, quae promunturium Misenum inter et Baianum lacum flexo mari
adluitur. stabat inter alias navis ornatior, tamquam id quoque honori matris
daretur: quippe sueverat triremi et classiariorum remigio vehi. ac tum invitata
ad epulas erat, ut occultando facinori nox adhiberetur. satis constitit
extitisse proditorem, et Agrippinam auditis insidiis, an crederet ambiguam,
gestamine sellae Baias pervectam. ibi blandimentum sublevavit metum: comiter
excepta superque ipsum collocata. iam pluribus sermonibus, modo familiaritate
iuvenili Nero et rursus adductus, quasi seria consociaret, tracto in longum
convictu, prosequitur abeuntem, artius oculis et pectori haerens, sive explenda
simulatione, seu periturae matris supremus adspectus quamvis ferum animum
retinebat.
|